Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2008

Εκδήλωση περιφέρειας προς τιμή ομογενών στην Αίγειρο.

Στην οικογενειακή ταβέρνα τα Μπατζανάκια πραγματοποιήθηκε ,μια ζεστή και όμορφη αποχαιρετιστήρια εκδήλωση προς τιμή των ομογενών από τη Βουλγαρία που για δεκαπέντε ημέρες φιλοξενήθηκαν στην περιοχή μας μέσω του Προγράμματος «Οργάνωση επισκέψεων ομογενών 3ης ηλικίας στην Ελλάδα για το έτος 2008» διοργάνωσε την Κυριακή το βράδυ στην Αίγειρο η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ροδόπης – Έβρου σε συνεργασία με τον πολιτιστικό Σύλλογο Αιγείρου. Ιδιαίτερα συγκινητική η στιγμή που οι γυναίκες έψαλαν τόσο τον Εθνικό Ύμνο της Βουλγαρίας όσο και της Ελλάδας. 

Παρόντες ο Πρόεδρος της Διευρυμένης Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ροδόπης Έβρου, κ. Μηνόπουλος, ο δήμαρχος Αιγείρου, κ. Λίτσος, ο αντιδήμαρχος, κ. Ραχμανίδης, η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, κ. Αλμπανίδου, και ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ανατολικορωμυλιωτών, κ. Μηνούδης. 
«Θυμάμαι από τα μικρά μου χρόνια τον εθνικό δρόμο για Θεσσαλονίκη να περνά μέσα από το χωριό. Όταν περνούσα με τον πατέρα μου, που ήταν Καβακλιώτης, μου μιλούσε για το Καβακλί και την πατρίδα. Το μόνο που ήξερα για το Καβακλί ήταν οι φωτογραφίες από τον παππού μου που ήταν δάσκαλος εκεί. Τίποτα άλλο δεν ήξερα και αυτό θα έλεγα, γιατί μεγάλωσα στην Αλεξανδρούπολη, όπου ζούσαν σκόρπιοι Καβακλιώτες. Εκείνη την εποχή δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα έρθει η στιγμή που θα συναντιόμαστε Καβακλιώτες από την παλιά πατρίδα, Καβακλιώτες από αυτή την πατρίδα, Βορειοθρακιώτες και Θρακιώτες από εδώ. Επειδή πάντα λέω ότι Θρακιώτης είναι αυτός που έχει θρακιώτικη καταγωγή, αλλά και αυτός που ζει στη Θράκη και δραστηριοποιείται εδώ»,
 τόνισε στο χαιρετισμό του ο Πρόεδρος της Διευρυμένης Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ροδόπης – Έβρου. 
Ο κ. Μηνόπουλος εξέφρασε τη χαρά του για την ολοκλήρωση της δεκαπενθήμερης περίπου φιλοξενίας είκοσι γυναικών από τη Μεσημβρία, την Αγχίαλο και το Ακ Μπουνάρ, τονίζοντας ότι είναι το δεύτερο γκρουπ που φιλοξενείται από την Υπερνομαρχία εφόσον πέρσι το πρώτο γκρουπ φιλοξενήθηκε στη Σαμοθράκη. 
«Είπα ότι τελειώνει το πρόγραμμα. Συγχρόνως όμως είναι και μία αρχή, γιατί τώρα γνωριστήκαμε. Και θα ’ρθουμε και θα σας βρούμε εκεί». Ο κ. Μηνόπουλος αναφέρθηκε στους συνεργάτες του που δούλεψαν για την υλοποίηση του προγράμματος, καθώς και στην άμεση ανταπόκριση του Δημάρχου Αιγείρου, κ. Λίτσου, και του Προέδρου του Πολιτιστικού Συλλόγου Αιγείρου να στηρίξουν την όλη εκδήλωση. «Μεγάλωσα με τζαζ και τη μουσική του Έλβις Πρίσλεϊ, δεν γνώριζα θρακιώτικους χορούς, ούτε θρακιώτικα τραγούδια. Αργότερα κατάλαβα το πώς παντρεύεται η μουσική τζαζ με τη δικιά μας μουσική. Τα αγάπησα και σήμερα είμαι από τους μεγαλύτερους θιασώτες της πολιτιστικής παράδοσης, διότι μέσα από αυτήν έχει χιλιοειπωθεί ότι κρατάμε τις ρίζες μας, αλλά και μέσα από τις πανηγύρεις, όπου νέοι χορεύοντας τους παραδοσιακούς χορούς και φορώντας παραδοσιακές στολές γνωρίζουν και διατηρούν την παράδοση για να την παραδώσουν στα δικά τους τα παιδιά. Υπάρχει μια συνέχεια και για αυτό είμαι από τους μεγαλύτερους θιασώτες του παραδοσιακού πολιτισμού». Ο κ. Μηνόπουλος κατέληξε με την υπόσχεση να επισκεφθούν τη Βουλγαρία. 
Από την πλευρά του ο δήμαρχος Αιγείρου, κ. Λίτσος, καλωσόρισε τους προσκεκλημένους τονίζοντας την κοινή ρίζα μέρους των κατοίκων της Αιγείρου με τη δική τους. «Εμείς έτυχε να ’ρθουμε εδώ πριν ογδόντα χρόνια και ερχόμενοι, εσείς πλέον δίνετε το ζωντανό δεσμό αυτής της περιοχής της Νότιας και Βόρειας Θράκης. Εμείς έχουμε να σας αναγνωρίσουμε κάτι. Είστε το πιο γνήσιο κομμάτι της διαχρονικής παρουσίας της Ελλάδας στα Βαλκάνια. Εμείς περιπλανηθήκαμε από εδώ και από εκεί και τελικά ριζώσαμε κάπου. Εσείς, όμως, αντιπροσωπεύετε χιλιάδες χρόνια μόνιμης ελληνικής παρουσίας εκεί ψηλά και αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμάς. Εσείς είστε οι ρίζες οι δικές μας και εμείς σήμερα έτσι σας καλωσορίζουμε εδώ». Ο κ. Λίτσοςαναφέρθηκε στις σημερινές σχέσεις με την περιοχή της Βόρειας Θράκης, σχέσεις που έχουν ξεκινήσει το 1999 με το Τοπόλβραγκντ, αλλά και με άλλες περιοχές, ενώ εξέφρασε την χαρά του για την πρωτοβουλία της Υπερνομαρχίας να φιλοξενήσει άτομα από τη Βουλγαρία. «Ο δήμος Αιγείρου έχει κάτι ζωντανό που τον συνδέει με την περιοχή σας και σήμερα θα σας το ανταποδώσουμε. Πρόκειται για ένα αγαθό που οι παππούδες έφεραν από εκεί και το διέδωσαν στην περιοχή. Είναι το κρασί, το κόκκινο κρασί, και μάλιστα χαρακτηριστικά λέγεται ότι οι γιαγιάδες κρατούσαν από τη μια μεριά τα παιδιά και από την άλλη τις κληματόβεργες για να φυτέψουν κρασιά». 
Κλείνοντας αναφέρθηκε στην «καταπληκτική δουλειά» που έχει κάνει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αιγείρου «παρά το γεγονός ότι έχει ανασυσταθεί ενάμισι χρόνο τώρα» εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη και τα συγχαρητήριά του στην προσπάθεια που κάνει ο σύλλογος και κατέληξε με την ευχή «αυτή η προσπάθεια να είναι μόνο η αρχή και να ανταμώνουμε από εδώ και πέρα και να ενισχύσουμε τους δεσμούς μας. Τα Βαλκάνια είναι μια περιοχή που δεν έχει σύνορα. Επομένως οι λαοί έχουν μια προοπτική μπροστά τους, να ενδυναμώσουν όσο μπορούν περισσότερο τους δεσμούς τους. Και εσείς είστε ένας κρίκος που ενώνει την Ελλάδα με τη Βουλγαρία». 
Ο Ευριπίδης Κούκος, Πρόεδρος Πολιτιστικού Συλλόγου Αιγείρου, καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους τονίζοντας ότι «είναι μεγάλη μας τιμή που αυτή τη βραδιά συνεργαζόμαστε με την Υπερνομαρχία Ροδόπης – Έβρου και ακόμη μεγαλύτερη τιμή η παρουσία σας απόψε στο χωριό μας». 
Στη συνέχεια οι ομογενείς της Βουλγαρίας τραγούδησαν τραγούδια στα ελληνικά, αλλά και στα βουλγαρικά και αμέσως μετά τη σκυτάλη πήρε το χορευτικό τμήμα του Πολιτιστικού Συλλόγου ξεσηκώνοντας τους παρευρισκόμενους σε ένα γνήσιο παραδοσιακό γλέντι. 
Λίγο πριν φύγουν οι ομογενείς, ο Πρόεδρος της Διευρυμένης Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης χάρισε σε όλους σαν αναμνηστικό ένα αγαλματίδιο που παρίστανε τη Νίκη της Σαμοθράκης, ο Δήμαρχος Αιγείρου από ένα μπουκάλι κρασί και ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Αιγείρου από ένα βιβλίο.