Τον Άγιο Τρύφωνα, προστάτη των αμπελουργών τίμησε φέτος με μουσική, άφθονο κρασί και παραδοσιακά φαγητά ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αιγείρου που διοργάνωσε γλέντι σε συνεργασία με το Δήμο Αιγείρου.
Με πολύ κέφι και χορό κύλησε η γιορτή στην πλατεία της Αιγείρου, όπου συγκεντρώθηκαν χθες το πρωί οι κάτοικοι για να τιμήσουν για άλλη μία φορά τον Άγιο Τρύφωνα, προστάτη των αμπελουργών.
Γιορτή προς τιμή του Αγίου Τρύφωνα, προστάτη των αμπελουργών, αλλά και προς τιμή των προγόνων, εφόσον ο άγιος και στην πατρίδα, την Ανατολική Ρωμυλία λατρευόταν με ιδιαίτερο σεβασμό. Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι η συγκεκριμένη περιοχή φημίζονταν τα χρόνια εκείνα για τα αμπέλια της και το κρασί της.
Μάλιστα λέγεται ότι τότε πήγαιναν στα αμπέλια, έριχναν αγιασμό, έκοβαν από τις τέσσερις γωνίες από μια βέργα, έκαναν το σταυρό τους, και μετά, βέβαια, ποτό και κρασί.
Σήμερα οι κάτοικοι της Αιγείρου συνεχίζουν να τιμούν τον άγιο. Όπως όμως είναι φυσικό, το έθιμο έχει υποστεί τις αλλαγές του.
Παλιότερα τέτοια μέρα έβγαιναν στα χωράφια, στους μπαξέδες, στα αμπέλια και φώναζαν, «πού ‘σαι, πού ‘σαι Τρύφωνα»; Και φώναζε κάποιος, «δε φαίνουμαι από τα μαύρα κι από τα άσπρα σταφύλια». Αυτός ήταν ο Τρύφωνας, που κρυμμένος στο αμπέλι απαντούσε στον πρώτο.
Με πολύ κέφι και χορό κύλησε η γιορτή στην πλατεία της Αιγείρου, όπου συγκεντρώθηκαν χθες το πρωί οι κάτοικοι για να τιμήσουν για άλλη μία φορά τον Άγιο Τρύφωνα, προστάτη των αμπελουργών.
Γιορτή προς τιμή του Αγίου Τρύφωνα, προστάτη των αμπελουργών, αλλά και προς τιμή των προγόνων, εφόσον ο άγιος και στην πατρίδα, την Ανατολική Ρωμυλία λατρευόταν με ιδιαίτερο σεβασμό. Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι η συγκεκριμένη περιοχή φημίζονταν τα χρόνια εκείνα για τα αμπέλια της και το κρασί της.
Μάλιστα λέγεται ότι τότε πήγαιναν στα αμπέλια, έριχναν αγιασμό, έκοβαν από τις τέσσερις γωνίες από μια βέργα, έκαναν το σταυρό τους, και μετά, βέβαια, ποτό και κρασί.
Σήμερα οι κάτοικοι της Αιγείρου συνεχίζουν να τιμούν τον άγιο. Όπως όμως είναι φυσικό, το έθιμο έχει υποστεί τις αλλαγές του.
Παλιότερα τέτοια μέρα έβγαιναν στα χωράφια, στους μπαξέδες, στα αμπέλια και φώναζαν, «πού ‘σαι, πού ‘σαι Τρύφωνα»; Και φώναζε κάποιος, «δε φαίνουμαι από τα μαύρα κι από τα άσπρα σταφύλια». Αυτός ήταν ο Τρύφωνας, που κρυμμένος στο αμπέλι απαντούσε στον πρώτο.
Μερικοί εξακολουθούν να διατηρούν το έθιμο αυτό ακόμη και σήμερα.
Πάντως, η παράδοση την ημέρα αυτή, του Αγίου Τρύφωνα, να τελείται αγιασμός, ακόμη καλά κρατεί. Ο παπάς του χωριού τελεί αγιασμό και τον αφήνει έξω από την εκκλησία και οποιοσδήποτε μπορεί να πάει να πάρει και να τον ρίξει στα χωράφια του.
Παρών στην εκδήλωση ήταν και ο δήμαρχος Αιγείρου Βαγγέλης Λίτσος, όπως και ο νομάρχης Ροδόπης Άρης Γιαννακίδης. «Άλλη μία φορά που γιορτάζουμε τον Άγιο Τρύφωνα με τον τρόπο που ξέρουν οι κάτοικοι της Αιγείρου και της Μεσούνης.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αιγείρου πήρε μια πρωτοβουλία κι εμείς στηρίξαμε τεχνικά την προσπάθεια αυτή. Από κει και πέρα σε διάφορα αμπέλια -πέρα από την πλατεία της Αιγείρου και την Μεσσούνη- έχει μαζευτεί ο κόσμος που γιορτάζει τον Άγιο Τρύφωνα», ανέφερε ο κ. Λίτσος, ο οποίος με την ευκαιρία αυτή ευχήθηκε Χρόνια Πολλά και καλή σοδιά σε όλους τους αμπελουργούς, τους οινοποιούς και τους γεωργούς.
